Post scholas

Post scholas, quamquam valde hilares sunt, valde esurimus. Cito libros nostros in cubiculo relinquimus et in triclinium currimus. Primum modo pocula et hyrneas cum aqua videmus. Decem momenta impatienter expectamus.  Postremo cubum portant. Cibus semper varius est. Pasta caseo sparsa, "cus-cus", qui dicitur, cum oleribus, raviolli. Tam iucunde! Et iam ferculum secundum edimus. Patatas cum tomaculis vel carnem  cum salata. Cum pomma portant, iam saturi sumus. Eas lente edimus, loquimur et ridemus. Iam tam crustula ientaculo, pastam prandio et carnem cena edere consuevimus ut nunc est pars vitae nostrae.

HELENA magistra narrat:

Iam fere duas hebdomadas mansimus hoc in loco iucundissimo qui nominari dugnus est vivae latinitatis verus paradisus. Careo tamen adhuc verbis ut gaudium meum describam non tantum quia pauper est sermo meus latinus, sed etiam quia tam maxima laetitia perfusa sum.

Omnia hic ad humanitatem colendam adest: scholae virorum doctissimorum utraque lingua loquentium, carmina latina modis musicis canentia, bibliotheca librorum optimorum plena, hortus iucundus.

Nos quattuor magistri magistraeque Rutheni scholis Aloisii solemus interesse. Ille doctissimus vir plane et perclare et non sine urbanitate Latine loquitur. Sermo eius facillima ad intelligendum est quamquam de rebus narrat multum intricatis: de philosophia, de theologia et de humanitate aevi Renascentiae.
Maxime igitur delector audiendo. Praesertim tamen gaudeo linguam latinam aptissimam esse non modo cogitationibus gravioribus sed etiam ludis et iocis hilaribus.

MVSEA

Xenia, Alexandra, Alina: 
Nos difficille putabamus intellecturas esse argumentum latine. Sed lustratio Matthaei et Johannis erat facillima intellectu. Iam acriter quam ii de Sabinis raptis nemo nobis narravit. Mamma mia!

Mirum est, archeologos antiqua monumenta restituere. Oportet multas horas et operas consumere, ut ex uno parvo fragmento totam imaginem aut totum monumentum restitui possint.

Nunc volumus plura de hac re cognoscere.

Anna et Zoe:

Ivimus Romam cum Matthaeo et Johanne.  Ii nos per urbem duxerunt.  Primum in basilica antiqua fuimus.  Narrationem discipulorum Academiae et sonos lithurgiae audiebamus. Deinde in museo Civili et in termis Diocletiani fuimus. Multas statuas marmoreas et inscriptiones Romanas  et cypressos in horto videbamus.

Deinde ad prandium ivimus.  In popina Johannes narrabat nobis se fuisse Moscoviae, nos autem Matthaeum grammaticam Ruthenam docebamus. Deinde  in musea Capitolina venimus.  Homines, qui intellegebant nos Latine loqui, valde mirati sunt. Narrationem virtuosam Matthaei de rapto feminarum Sabinarum audivimus. Signum Romae, etiam lupam Capitolinam spectavimus. Deinde per vias  Romae ad Plateam Hispaniae ivimus.

Raedam longam nostram fere omisimus, nihilominus feliciter cepimus. Spectabamus campos per fenestras et cogitabamus de die iam praeterito.

ANNA et ZOE de musica:

Vesperis post cenam canimus carmina Latina. In auditorio convenimus et primum auidimus quomodo discipuli Academiae canunt. Magister eorum Eusebius nobis sententiam carminum explicat et paulum narrat de his carminibus et de auctoribus eorum. Textus carminum sunt poemata Horatii et Catulli. Deinde ipsi canere incipimus. Eusebius nobis melodiam explicat, dat aliquibus instrumenta musica et enarrat quomodo eis canere oportet. Ipse canit tibia et alter vir cithara canit. Iam scimus et canere possumus tria carmina: «Lugete» Catulli, «Vivamus» etiam Catulli et «Ad Phylidem» Horatii. At non possumus canere tam optime quam discipuli Academiae.

Xenia, Alexandra, Alina:

Cum carmina Catulli et Horatii ipsi legimus, rythmum melodiamque in iis non sentimus. Discipulis autem Accademiae eadem canentibus, carmina antiqua viva videntur. Canat non solum in Accademia, sed etiam fons quoque.

Vita nostra in imaginibus ab Alexio Mosolcino factis:

Aliquot imagines lucis ope confectae:

In monte Palatino de urbis Romae origine rebusque gestarum Romanorum audimus fabulas.

Scholae nostrae cotidianae